W środę popielcową posypiemy nasze głowy popiołem na znak, że pragniemy czas Wielkiego Postu przeżyć z Chrystusem, który przez modlitwę i post przygotowuje się do śmierci dla nas i dla naszego zbawienia.
Wielki Post jest dobrą okazją do głębokiej rewizji swojego życia i postępowania, bo „nie samym chlebem człowiek żyje”. Pomaga nam w tym Wielkopostna liturgia, która przygotowuje nas do przeżywania tajemnicy cierpienia i śmierci Jezusa. Stawia nam przed oczy smutny czas – trudną i bolesną drogę, którą szedł Chrystus, by przynieść światu zbawienie, oraz daje radość i nadzieję w Wielkiej Tajemnicy Zmartwychwstania Pańskiego. Przypomina nam też, że przez sakrament chrztu św. również i my pragniemy podążać drogą wskazaną przez Syna Bożego.