Rodzina to najważniejsza grupa społeczna i większość ludzi zgadza się z taką definicją, traktując najbliższych w szczególny sposób. Za wzór familijnego życia stawiana jest Święta Rodzina, którą tworzą Maryja, Józef i Jezus Chrystus. W Kościele katolickim obchodzimy na jej cześć specjalne wspomnienie, które przypada pod koniec roku kalendarzowego – w niedzielę po Bożym Narodzeniu.
Święta Rodzina jest wzorem dla rodzin chrześcijańskich. Każdy z jej członków stanowi symbol – Józef to opiekun, przykład miłości ojcowskiej, Maryja – miłości macierzyńskiej, a Jezus – posłuszeństwa i miłości synowskiej.
Święto Świętej Rodziny, Jezusa, Maryi i Józefa zachęca do tego, by w tym dniu wspólnie spędzić czas – na modlitwie, rozmowie, gotowaniu itp. Warto też zreflektować się nad relacjami z najbliższymi. To oczywiste, że nie zawsze wszystko jest idealne, kłopoty pojawiają się w każdej rodzinie. Mogą to być zachwiane relacje z dziećmi, które przecież mają okresy buntu, kłótnie żony i męża, spowodowane nadmiarem obowiązków, brakiem czasu dla siebie, kłopotami finansowymi czy pokusami. Zagrożeń jest wiele, sekret tkwi w tym, jak stawiać im czoła i szukać wspólnie rozwiązań. Rozmowa to podstawa, zrozumienie swoich emocji, potrzeb. Bóg i modlitwa także pomagają w funkcjonowaniu rodziny, to próbuje przekazać nam przesłanie święta. Młodzi ludzie powinni dążyć do założenia rodziny, bo to ona daje stabilizację oraz siłę, uczy odpowiedzialności.
Kościół katolicki już około V wieku czcił Maryję i Józefa jako Oblubieńca i Oblubienicę, a Jezusa jako ich syna. Rozpowszechnił się on na dobre jednak dopiero w XV wieku. Święta Rodzina stała się częstym tematem w sztuce, zarówno w malarstwie włoskim, holenderskim i flamandzkim, a na płótnach przedstawiana była przez takich klasyków jak Rembrandt, Rubens czy El Greco. W Polsce najbardziej znane obrazy Świętej Rodziny znajdują się w Kaliszu, w Studziannie oraz w Miedniewicach.
