6 stycznia czcimy objawienie się Boga w widzialnej postaci. Wcielony Bóg objawił się Trzem Mędrcom, poganom – jako Syn Boży. Później objawia się narodowi wybranemu przy chrzcie w Jordanie i swoim uczniom przez dokonane liczne cuda, m.in. w Kanie Galilejskiej.
Święto Trzech Króli nazywane jest też Epifania – co znaczy „objawienie”. Terminem tym Grecy określali uroczysty wjazd władcy. W Święto Objawienia Pańskiego święcimy przybycie na ziemię Wielkiego Króla, którego panowanie ogarnia nie tylko wszystkie kraje, ale cały wszechświat. Wszystkie narody zostają powołanie do Kościoła. W Trzech Królach – Mędrcach ze Wschodu, widzimy zalążki narodów pogańskich, które będą wstępować w bramy Kościoła Chrystusowego. Bóg obdarzył nas światłem wiary, „abyśmy się stali uczestnikami dziedzictwa Świętych w światłości”.
Dary Mędrców mają znaczenie symboliczne. Oznaczają godność królewską Chrystusa (złoto), wypływającą z połączenia się natury ludzkiej (mirra) z Boską (kadzidło). Dlatego wyobrażają one samego Zbawiciela.
